‘Widad, zullen we ons aanmelden voor de Silent Night Run op 27 januari?’ vroeg Larissa mij een paar weken geleden. Ik kreeg al de slappe lach bij de gedachte. Ik, aan het rennen. Ik, stil aan het rennen. No way dat dat goed afloopt, dacht ik. Toch zocht ik uit nieuwsgierigheid het evenement op. ‘An experience of a 6 kilometers run with art, music and high-end fashion in silence.’ Ik kon niet ontkennen dat dat wel heel bijzonder en interessant klonk. ‘Oké Laris, we doen het gewoon.’

Wat de Silent Night Run inhoudt

Om het even in één mooie (en lange) zin uit te leggen, draait Stadswild Silent Night Run om volledige stilte tijdens het hardlopen door de drukbezochte straten van Amsterdam met onderbroken momenten door kunst, muziek en meditatie. Je loopt zes kilometer hard zonder een woord uit te wisselen met elkaar om op deze manier tot jezelf te komen en de verbintenis met de hele groep te voelen.

‘Het gaat niet om de prestatie, het gaat om de ervaring’ vertelt Angélique Heijligers, mede-oprichter van Stadswild.

Mijn ervaring

Het feit dat ik mijn huisgenootjes om geschikte sportkleding en sportschoenen moest vragen, zegt genoeg over mijn fysieke toestand. Ik denk dat de laatste keer hardlopen voor mij ongeveer twee jaar geleden is. ‘Meiden, als ik niet terug kom zijn jullie verantwoordelijk. Jullie hebben mij deze spullen gegeven terwijl jullie mij ook tegen konden houden’. ‘Ga nou maar, het komt heus wel goed’ zeiden ze.

Eenmaal aangekomen bij De Nieuwe Yogaschool zag ik al een hoop mensen enthousiast en in sportkleding bij elkaar. Misschien een beetje gek maar ik voelde mij direct ‘part of the group’. Met zijn allen wisten we namelijk niet wat er ging gebeuren, zelfs de mensen die al eerder meegedaan hadden wisten van niks. ‘Iedere run is anders’, zeiden zij toen Larissa radeloos rond begon te vragen.  In mijn ogen maakte dat de ervaring juist zo bijzonder.

Na een tijdje moesten we ons verzamelen in een zaal waar de oprichters ons vertelden hoe deze run tot stand is gekomen en wat de achterliggende gedachte is. Ook spraken we een aantal tekens met elkaar af om tijdens het hardlopen miscommunicaties met elkaar te voorkomen (heel handig). De rest zou vanzelf volgen. ‘Vanaf nu spreken we niet meer’ zei Angélique en op dat moment begon de Silent Run. Wij kregen eerst een korte film te zien die als onderwerp ‘indifferent’ had. Heel mooi hoe het ons het gevoel gaf dat wij allemaal hetzelfde zijn in deze run ongeacht onze ervaringen of waar we vandaan komen.

Vervolgens liepen we naar buiten en begonnen we te rennen. Aangezien we niet mochten praten met elkaar werd ik mij heel bewust van het proces. Wat ik om mij heen zie, wat ik voel en wat ik ervaar. Ik voelde continue de verbintenis met de groep: we doen dit samen. Als je wel eens in Amsterdam komt, weet je dat het altijd druk is in deze stad. Uiteraard ook de avond van deze run. Er werd meerdere keren naar ons geroepen en mensen probeerden af en toe een reacties uit te lokken. Ik vond het mooi om te zien hoe krachtig het is om op dat moment gewoon stil te blijven en verder te rennen. De hele run heb ik mij geweldig en kalm gevoeld. Ik moet ook mijn complimenten geven aan de oprichters die de groep zó goed begeleid hebben. En dat nog eens zonder geluid!

Af en toe maakten we een stop om bijvoorbeeld ‘even’ een workout te doen met zijn allen. Ik sport zo nu en dan wel maar ik moet zeggen: dit was zeker pittig. Nadat we de zes kilometers hadden gerend, verzamelden wij ons in dezelfde zaal als voorheen. We eindigden de run met een prachtige balletvoorstelling van een danser. Toen nam Angélique weer het woord: de Silent Night Run was geëindigd. Ik merkte dat ik er nog steeds stil van was: wát een ervaring.

The day after

Ik moet zeggen: in stilte hardlopen is niet mijn standaard zaterdagavond. Desalniettemin vond ik het onwijs bijzonder om dit te mogen beleven. Niet weten wat je te wachten staat, je verbonden voelen met de groep en in stilte rennen door een drukke stad zorgen voor een geweldig gevoel.

Als je het overweegt om je aan te melden voor een Silent Night Run in de toekomst is mijn antwoord: doen! Zorg er alleen voor dat je van tevoren al een paar keer hebt hardgelopen. Tenzij je geniet van kruipen door je huis omdat je twee dagen lang niet fatsoenlijk meer kunt lopen (waargebeurd verhaal van Widad).

Tags: hardlopen, Silent Night Run, stilte