Wanneer ik online verhalen lees over mensen die het leven doorgaan zonder smartphone krijg ik daar in de eerste instantie een bevredigend gevoel over. Je niet meer druk hoeven te maken over alle onbeantwoorde Whatsapp berichtjes (seriously, I’m the worst), niet meer doelloos scrollen door je tijdlijn op Instagram, Facebook en Snapchat…

Simpelweg niet meer 24/7 bereikbaar zijn voor iedereen klinkt niet slecht, nietwaar? En toch heb ik – net als bijna 90% van de mensen in Nederland – nog steeds een smartphone. Is een leven zonder smartphone in Nederland in 2019 eigenlijk nog wel mogelijk?

Waarom een smartphone zo belangrijk lijkt

Eerlijk is eerlijk, de uitvinding van de smartphone maakt het leven een stuk gemakkelijker. Je weet binnen no time hoe je van A naar B komt, je kunt met vijf mensen tegelijkertijd een gesprek voeren op Whatsapp, je bent van alles en iedereen op de hoogte (en voorkomt deels FOMO) en in geval van nood is daar je digitale vriendje for the rescue.

In de leeftijdscategaorie 12 tot 25 jaar is het gebruik van de mobiele telefoon maar liefst 98,9 procent bij mensen in Nederland. Bij 45 tot 55 jarigen is dit 97,1 procent en onder de 75-plussers gaat het om iets minder dan de helft: 45,9 procent.

We zijn vergroeid met onze mobieltjes en een groot deel van ons leven leiden we online. Het is ons meest kostbare bezit geworden. Deze beschermen we dan ook met ons leven, of met hele goede hoesjes zoals dit iphone Xs max hoesje. Vergroeid aan ons lichaam, de telefoon gaat overal mee naartoe: wc pot, trein, met de boodschappen, jouw telefoon heeft immers jouw lijstje met wat jij moet halen.

Een leven “offline”

Er zijn maar weinig mensen die de keuze hebben gemaakt om de smartphone te laten voor wat het is en het leven een stuk meer ‘’offline’’ te beleven. Ik heb welgeteld één vriendinnetje dat geen smartphone heeft maar wel een mobiele telefoon waar je alleen maar mee kunt smsen en bellen. Regelmatig vraag ik haar nog of zij tevreden is met haar keuze of dat zij stiekem een nieuwe smartphone op haar verlanglijstje heeft gezet…

Wat blijkt: ze heeft geen moment spijt gehad van haar keuze. “Ik spreek nu mensen die ik écht wil spreken, besteed mijn tijd een stuk efficiënter en heb het gevoel dat ik meer van de hedendaagse dingen geniet dan wanneer ik wél een smartphone had”. Wanneer ik haar woorden hoor krijg ik spontaan de neiging mijn smartphone de zee in te gooien en een oude Nokia aan te schaffen.

Balans met een smartphone

Zo nu en dan stel ik mijzelf de vraag of ik niet teveel tijd aan m’n digitale vriendje besteed. Vorig weekend heb ik daarom samen met een vriendinnetje besloten om een dag lang geen tijd op onze mobiele telefoon te besteden: uit ging dat ding! We hebben die dag een heerlijke en rustige strandwandeling gemaakt, kwamen zen terug uit een wellness en waren voor een volle 100% connected: met elkaar.

Geen digitale afleidingen, doelloos scrollen en een hoofd vol van alle sociale en werk gerelateerde berichtjes.  Een dag “onbereikbaar” zijn voelt onwijs goed. Betekent dit dat ik mijn smartphone daadwerkelijk de oceaan in smijt en nooit meer terugkijk? Ik denk het niet, maar ik denk wel dat ik vaker een dagje “disconnect” om met het echte leven te connecten.

Hoe zit het met jou? Besteed je veel tijd aan je smartphone of mobiele telefoon? Zou jij wel eens een dagje (of meer) offline willen gaan?